தன் வினை தன்னைச் சுடும்

எனது மாமா ஒருவர் அட்வகேட் கடவுள் நம்பிக்கை மிகுந்தவர். சிவநெறி பக்தியாளர். சின்ன வயதில், நான் பள்ளி மாணவனாக இருந்தபோது அவரிடம் அடிக்கடி கேள்விகள் கேட்டு வாதம் செய்வேன். அவரும் இவன் சின்னப் பையன்தானே உனக்கு எதற்கு இந்தக் கேள்வி என்று நினைக்காது சலிக்காது பதில் சொல்லுவார். (வக்கீல் அல்லவா?)

என் கேள்விக்கென்ன பதில்?

ஒருமுறை அப்போது அவரிடம் நான் கேட்ட கேள்வி இதுதான். “ ஒருவன் குற்றவாளி என்று தெரிந்தும் , அவன் உங்களிடம் தனது குற்றத்தை ஒப்புக் கொண்ட பிறகும் அவனுக்காக கோர்ட்டில் ஒரு வக்கீல் வாதாடி அவனைக் காப்பாற்றுவது எந்த விதத்தில் நியாயம்? குற்றவாளியைக் காப்பாற்றுவது சரியா?” என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர் சொன்ன பதில் “ஒருவன் குற்றவாளி என்று தெரிந்தாலும்,, தன்னிடம் வந்த ஒருவனைக் காபபாற்ற வேண்டியது வக்கீல் தொழில் தர்மம். அந்த வக்கீல் அவனுக்காக வாதாடவில்லை என்றால் அவன் இன்னொரு வக்கீலிடம் போவான். அவ்வளவுதான். மேலும் எந்த ஒரு குற்றவாளியும் கோர்ட்டில் தண்டனையிலிருந்து தப்பித்தாலும் கடவுள் அளிக்கும் தண்டனையிலிருந்து தப்பிக்க முடியாது. இது உறுதி.”  என்றார். அப்போது சில உதாரணங்களையும் சில தத்துவ விளக்கங்களையும் சொன்னார். அந்த வயதில் எனக்கு அவை அவ்வளவாக எனக்கு புரியவில்லை. இப்போது கேள்வி மட்டுமே மிஞ்சியது அவை நினைவில் இல்லை..

கௌரவம்  - திரைப்படம்:

நடிகர்திலகம் சிவாஜி கணேசன் (இரட்டை வேடங்களில்) நடித்த் ஒரு படம் “கௌரவம்” .அந்த படத்தில் சிவாஜி ஒரு பெரிய அட்வகேட். (பாரிஸ்டர் ரஜினிகாந்த் என்ற வேடம்.) எந்த வழக்காக இருந்தாலும் தனது திறமையினால் ஜெயித்துக் காட்டுபவர். ஆனாலும் அவருக்கு ஜஸ்டிஸ் பதவி கிடைக்கவில்லை. எனவே அந்த வெறுப்பில், கொலைக் குற்றத்தை செய்த மோகன்தாஸ் (இந்த வேடத்தில் சுந்தரராஜன்) வழக்கில் தானாகவே ஆஜர் ஆகி, தனது வாதத் திறமையால் அவரை நிரபராதி என்று காப்பாற்றி விடுவார். தான் செய்த கொலைக் குற்றத்திலிருந்து தன்னைக் காப்பாறியதற்காக நன்றி சொல்ல சிவாஜியின் வீடு தேடி, சுந்தரராஜன் வருவார். அப்போது சிவாஜி பேசும் ஒரு வசனம்.  

” மை டியர் யங் மேன்! சட்ட்த்திலிருந்து உன்னை காப்பாத்திட்டேன். ஆனா நீ செய்த காரியமே உன்னை சித்ரவதை செய்து அணு அணுவா கொன்னுடும். அதிலே இருந்து நீ தப்பவே முடியாது .... ... நீ இனிமே தப்பு ஏதாவது பண்ணுனே இந்த ஆத்து வாச படிய மிதிக்கவே கூடாது”

அதே மோகன்தாஸ் (சுந்தரராஜன்) தான் செய்யாத ஒரு கொலையில், தான் மாட்டிக் கொண்டதாக  தன்னைக் காப்பாற்றும்படி பாரிஸ்டர் ரஜினிகாந்த்திடம் (சிவாஜி) இன்னொரு தடவை வருவார். வக்கீல் தொழில் தர்மம் அடிப்படையில் அவனது வழக்கை எடுத்துக் கொள்வார். அவர் எவ்வளவோ தனது திறமையைக் காட்டி வாதாடிய போதும் , ஒரு சின்ன சட்ட நுணுக்கத்தில் (LAW POINT) அவர் தோற்று விடுகிறார். அவரால் மோகன்தாஸைக் காப்பாற்ற முடியவில்லை.. செய்த தண்டனையில் தப்பிய ஒருவன், செய்யாத குறறத்திற்கு தண்டனை அடைகிறான்.

(இங்கு பாரிஸ்டராக நடித்த சிவாஜியை எதிர்த்து இளம் வக்கீலாக சிவாஜிக்கு இன்னொரு வேடம். (சிவாஜியை சிவாஜிதானே வெல்ல வேண்டும்? வேறொருவர் வரக் கூடாதே)

இந்த கௌரவம் படத்திற்கு திரைக்கதை – வசனம் எழுதி இயக்கியவர் ” வியட்நாம் வீடு”  சுந்தரம். இந்தக் கதை அவரது உறவினர் ஒருவரது சொந்தக்கதை; அதை சுந்தரம் சினிமாவுக்காக மாற்றி எழுதினார் என்று எனக்குத் தெரிந்த புத்தகக் கடை நண்பர் ஒருவர் சொன்னார். இந்த புத்தகக் கடைக்கு அடிக்கடி செல்லும்போது அவரது கடையில் உட்கார்ந்து பேசுவது வழக்கம். அப்போது அவர் சொன்ன தகவல் இது.

தண்டனை உண்டு.

நாம் சில விடை தெரியாத சில கேள்விகளுக்கு, நம் நாட்டு அரசியல்வாதிகளையும் மற்றும் நமது கண் முன்னே அடாது செய்யும் சிலரையும் வைத்து எடை போட்டுக் கொண்டு இருக்கிறோம். அதேபோல நாம் நல்லவராக நினைக்கும் ஒருவரை இன்னொருவர் கெட்டவர் என்கிறார். அவருக்கு துன்பம் வந்தால், இந்த நல்லவருக்கு இப்படி ஒரு சோதனையா என்று நாம் சொல்கிறோம். இன்னொருவரோ  அவன் செய்த பாவத்திற்கு அனுபவிக்கிறான் என்று அவரைப் பற்றி சொல்வதையும் கேட்டு இருக்கலாம். உண்மையில் அவரவர்கள் நன்றாக இருக்கிறார்களா இல்லையா என்பதனை அவரவர் வாழ்க்கையை கூர்ந்து பார்த்தால்தான் தெரியும். ஊரே கண்டு பயப்படும் ஒருவன் தனக்கு யாரோ செய்வினை செய்துவிட்டதாக உடம்பு முழுக்க மாந்திரீக கயிறுகள் கட்டிக் கொண்டு, பயந்து பயந்து வாழ்வதையும் காணலாம்.

எனவே யாராக இருந்தாலும் , குற்றம் செய்தவருக்கு ஏதோ ஒரு வழியில் நிச்சயம் தண்டனை உண்டு. இதனைத்தான் “ முற்பகல் செய்யின் பிற்பகல் விளையும் “ என்றும், “அரசன் அன்றே கொல்வான். தெய்வம் நின்று கொல்லும்” என்றும் நம் முன்னோர்கள் சொன்னார்கள். சிலப்பதிகாரம் “ஊழ்வினை உருத்து வந்து ஊட்டும்” என்று சொல்லுகிறது. முக்கியமாக “தன் வினை தன்னைச் சுடும் “ என்பது போல அவரவர் மனசாட்சியே அவரவரைக் கொல்லும்.

பிறர்க்கின்னா முற்பகல் செய்யின் தமக்கின்னா

பிற்பகல் தாமே வரும்    -  ( திருவள்ளுவர் )

என்பது திருக்குறள்.

வலைப்பதிவர் ஆசிரியர் கரந்தை ஜெயக்குமார் அவர்கள் தனது வலைத் தளத்தில் (http://karanthaijayakumar.blogspot.com) எழுதிய ஒரு கட்டுரையில் அவர் கேட்ட கேள்விக்கு நான் எழுதிய கருத்துரை இது.

// நண்பர்களே, எனக்கு ஒரு சந்தேகம், அடிக்கடித் தோன்றிக் கொண்டே இருக்கிறது. வஞ்சக மனத்தினர், தீய வழியில் பொருள் சேர்ப்பவர்கள், மற்றவர்கள் மனம் புண்பட ஏளனமாய் பேசி, எள்ளி நகையாடி மகிழ்பவர்கள் எல்லாம், நலமுடன் வாழும் போது, நல்லவர்களுக்கு மட்டும் ஏன் மீண்டும், மீண்டும் சோதனை. விடைதான் தெரியவில்லை.//

இந்த சந்தேகம் உங்களுக்கு மட்டுமல்ல எல்லோருக்குமே உண்டு. விடை தெரியா கேள்விகளில் இதனையும் ஒன்றாக எடுத்துக் கொள்ளலாம்.

இதே சந்தேகத்தை கவிஞர் கண்ணதாசன் அவர்களும் எழுப்பி அதற்கு சில விளக்கமும் ’ அர்த்தமுள்ள இந்து மதம் - 10 ஆவது பாகத்தில், நூலின் இறுதி அத்தியாயத்தில் தந்துள்ளார். ஏற்றுக் கொள்வதும் ஏற்றுக் கொள்ளாததும் அவரவர் மன பக்குவத்தைப் பொறுத்தது.

( ALL PICTURES THANKS TO GOOGLE)