கடவுளைக் கண்டேன் – தொடரும் பதிவு . 6

கொஞ்ச நாட்களாகவே, குறிப்பாக புதுக்கோட்டை வலைப்பதிவர் சந்திப்பிற்குப் (11.10.15 – ஞாயிறு) பிறகு, வலைப்பதிவர்கள் மத்தியில் ஒரு சுறுசுறுப்பு இல்லை; எல்லோருமே நாட்களை நகர்த்திக் கொண்டுதான்  இருந்தார்கள். இதுமாதிரி சமயங்களில் எல்லாம், யாராவது ஒரு பதிவர், அவரை அறியாமலேயே, ஒரு பத்துபேரை தொடர் பதிவு எழுதச் சொல்லி கொளுத்தி போடுவார். அது வலையுலகில் பற்றி கொஞ்சநாட்களுக்கு கனன்று கொண்டு இருக்கும். வலையுலகமும் போர் அடிக்காது. இந்த தடவை நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு, தொடங்கி வைத்து இருப்பவர் நம்ம கில்லர்ஜி. தலைப்பும் ’கடவுளைக் கண்டேன்’ என்று கொடுத்து விட்டார்.

சகோதரி ஆசிரியை கீதா (புதுக்கோட்டை) அவர்கள் , தனது பத்தில், சகோதரி தேன்மதுரத் தமிழ் கிரேஸ் அவர்களுக்கு இட்ட பின்னூட்டத்திலிருந்தே, நிச்சயம் அவரிடமிருந்து, தொடர்பதிவு எழுதிட அழைப்பு வரும் என்று எதிர்பார்த்து எழுதத் தொடங்கி விட்டேன். எதிர்பார்ப்பை பொய்க்காத,  அன்புச் சகோதரி தேன்மதுரத் தமிழ் கிரேஸ் அவர்களுக்கு நன்றி. http://thaenmaduratamil.blogspot.com/2015/11/kadavulai-kanden-blogpost-chain.html

சமய ஓவியங்கள்:

( படம் – மேலே) இயேசு கோயில் வியாபாரிகளை விரட்டுதல். வரைந்த ஓவியர் CARL HEINRICH BLOCH)

இந்துக் கோயில்கள் சென்றாலும் கிறிஸ்தவ தேவாலயங்கள் சென்றாலும் அங்குள்ள வண்ண ஓவியங்களை ரசிப்பவன் நான். கிறிஸ்தவ தேவாலயங்களுக்குச் சென்றால் உட் கூரை ஓவியங்கள் (CEILING PAINTINGS) , சுவர்ச் சித்திரங்கள் (WALL PAINTINGS) மற்றும் ஜன்னல்களில் உள்ள கண்ணாடி ஓவியங்கள் (GLASS PAINTINGS) முதலானவற்றைக் காணலாம். அந்த ஓவியங்கள் அனைத்தும் மைக்கேல் ஆஞ்சலோ (Michelangelo) லியனார்டோ டா வின்சி (Leonardo da Vinci) மற்றும் ரபேல்(RAPHAEL ) போன்ற இத்தாலிய ஓவியர்கள் வரைந்த ஓவியங்களின் அடிப்படையிலேயே இருப்பதைக் காணலாம்

             (படம் – மேலே) ராஜா ரவிவர்மா வரைந்த லட்சுமி ஓவியம்)

முன்பெல்லாம் இஷ்டத்திற்கு இந்து கடவுள் படங்களை வரைந்து கொண்டு இருந்தார்கள். கடவுளர்களுக்கு என்று முகம் கொடுத்து  கிருஷ்ணர், சரஸ்வதி, லட்சுமி என்று  வண்ண ஓவியங்களை வரைந்தவர் ராஜா ரவிவர்மா அவர்கள். இதற்கு ஆரம்பத்தில் எதிர்ப்பு இருந்தாலும், மக்கள் மத்தியில் இருந்த வரவேற்பின் காரணமாக அவைகளே கடவுளைக் கண்ட தெய்வீகப் படங்களாக மாறின. முன்பெல்லாம் பெரிய ஹோட்டல்களில் இந்த படங்கள் உள்ள காலண்டர் ஓவியங்களை கண்ணாடி பிரேம் போட்டு சுவரில் வரிசையாக மாட்டி வைத்திருப்பார்கள்.

சினிமாக் கடவுள்:

                   (படம் – மேலே) கிருஷ்ணர் வேடத்தில் என்.டி.ராமராவ்.

சினிமாவில் நம்ப ஆட்கள் குறிப்பிட்ட சிலபேரை, குறிப்பிட்ட வேஷத்தில் மட்டுமே நடிக்க வைத்து, மக்கள் மனதில் கடவுளர்களைப் பற்றிய ஒரு பிம்பத்தை உருவாக்கி விட்டார்கள். கிருஷ்ணர் என்றால் என்.டி.ராமராவ்தான் நமது மனதில் நிழலாடுவார். ராமர் என்றாலும் அவர்தான். ( கப்பலோட்டிய தமிழன் வ.உ.சி என்றால் யாருக்கும் உண்மையான வ.உ.சியின் முகம் மனதில் நிழலாடுவதில்லை; நம்ப நடிகர் திலகம் சிவாஜி கணேசன்தான் வந்து நிற்பார்) சிவனுக்கென்று யாரையும் மனதில் நிலை நிறுத்தவில்லை.

ஒருகாலத்தில் அம்மன் என்றால் கே.ஆர். விஜயாதான் மனதில் வலம் வந்தார். அவர் வேப்பிலையோடு திரையில் வந்தவுடனேயே தியேட்டர்களில், பாதி அம்மணிகளுக்கு சாமி வந்துவிடும். அவர்களுக்கு திருநீறு கொடுத்து அம்சடக்குவதற்கு என்றே தனி ஆட்கள்; தியேட்டர் வராண்டாவிலும் ஒரு அம்மன் படம், உண்டியலோடு திருநீறு, எலுமிச்சை மாலைகள் சகிதம் இருக்கும். அப்புறம் ரம்யா கிருஷ்ணன். இப்போது யார் என்று தெரியவில்லை.

ஒரு படத்தில், ஒரு காட்சியில்

இதோ எந்தன் தெய்வம் முன்னாலே
நான் ஒரே ஒரு புன்னகையில் கண்டேனே
பாசமுள்ள பார்வையிலே கடவுள் வாழ்கிறான் - அவன்
கருணையுள்ள நெஞ்சினிலே கோயில் கொள்கிறான்

                _ பாடல்: வாலி ( படம்: பாபு )

என்று பாடுகிறார் சிவாஜி கணேசன்.

சமயக் கடவுள்:

பெரிய திருமொழியில்,
                                                                                                        

நாடினேன், நாடி நான் கண்டு கொண்டேன்

நாராயணா என்னும் நாமம்  - திருமங்கை ஆழ்வார்,

என்று,  தான் இறைவனைக் கண்டு கொண்ட அனுபவத்தைச் சொல்கிறார் திருமங்கை ஆழ்வார்,

சைவசமயக் குரவர்களுள் ஒருவரான சுந்தரர்,                                                                   

பொன்னார் மேனியனே புலித்தோலை அரைக்கசைத்து

மின்னார் செஞ்சடைமேல் மிளிர்கொன்றை அணிந்தவனே 

மன்னே மாமணியே மழபாடியுள் மாணிக்கமே  

அன்னே உன்னையல்லால் இனியாரை நினைக்கேனே.    

-    சுந்தரர் (திருமழபாடி)

என்று சிவனைத் துதித்து பாடுகின்றார்.

மகாகவி சுப்ரமண்ய பாரதியாரும் கண்ணனைக் கடவுளாகக் கண்டு கொண்டதாக பாடுகிறார்.

தெளிவே வடிவாம் சிவஞானம், என்றும்
ஒளிசேர் நலமனைத்தும் ஓங்கிவரு கின்றன காண்!
கண்ணனைநான் ஆட்கொண்டேன்! கண்கொண்டேன்! கண்கொ ண்டேன்!
கண்ணனை யாட்கொள்ளக் காரணமும் உள்ளனவே!

-    மகாகவி பாரதியார் (கண்ணன் பாட்டு)

கடவுளை உணர்ந்தேன்:

நமக்கும் மேலே ஏதோ ஒரு சக்தி இருக்கிறது; அது நம்மை வழி நடத்திச் செல்கிறது. அதற்கு கடவுள் என்றும், ஒவ்வொரு சமயத்தவரும் ஒரு பெயரிட்டும் அழைக்கின்றனர். எனவே என்னைப் பொறுத்தவரை ‘ஒன்றே குலமும் ஒருவனே தேவனும்”  (திருமூலர்) என்ற கோட்பாடு உடையவன். எல்லோரும் ஒரு தாய் வயிற்று மக்கள். நான் கடவுளைக் கண்டேன் என்பதனை விட, கடவுளை பல்வேறு சந்தர்ப்பங்களில், உணர்ந்தவன் என்பதே சரி. இந்த அனுபவத்தை எல்லாம் ஓரிரு வரிகளில் விளக்க இயலாது என்பதே உண்மை. விடைதெரியாக் கேள்விகளின் அடிப்படையில் இந்த நம்பிக்கையை குழப்பிக் கொள்ள வேண்டியதில்லை.

”வேண்டத் தக்கது அறிவோய் நீ; வேண்டும் முழுவதும் தருவோய் நீ” என்ற மாணிக்க வாசகர் கூற்றுப்படி நான் கடவுளிடம் கேட்பதற்கு என்று என்ன இருக்கிறது. எனவே எனக்குள் மற்றவர்களுக்குத் தோன்றிய சுவாரஸ்யமான பத்து கேள்விகள் எனக்குள் எழவில்லை.

ஒவ்வொரு சமயத்தவரும் அவரவர் கடவுளை, அவரவர் வழியில், அவரவர் நம்பிக்கையில் வழிபடுகின்றனர். யாரோ ஒரு சிலர் எங்கள் சமயம்தான் சிறந்தது, எங்கள் கடவுள்தான் உண்மையானவர் என்று கொளுத்திப் போட ஊரே பற்றி எரிகின்றது. நடுவுநிலையில் இருப்பவர்களும், நிலை தடுமாறி மதவெறியர்களின், தந்திரத்திற்கு பலியாகின்றனர்.

(குறிப்பு: தொடர் பதிவு என்றால், நம்மை ஒருவர் எழுத அழைத்தது போல நாமும் சிலரை (இந்த தொடருக்கு 10 பேர்) அழைக்க வேண்டுமாம். ஏற்கனவே அவரவர் அவரவருக்குத் தெரிந்த வலைப்பதிவர்களை அழைத்துக் கொண்டு இருக்கின்றனர். எனவே கிட்டத்தட்ட புதுக்கோட்டை வலைப்பதிவர் சந்திப்பு – 2015 கையேட்டில் உள்ள அனைவருக்கும் ஒரு வாய்ப்பு வந்துவிடும் என்று நினைக்கிறேன். எனவே நான் யாரையும் தொந்தரவு செய்ய விரும்பவில்லை.)

                                (ALL  PICTURES COURTESY: GOOGLE IMAGES)