யானா நடாத்துகின்றேன் - ஜோசப் விஜூ

நண்பர் ஆசிரியர் ஜோசப் விஜூ (http://oomaikkanavugal.blogspot.com ஊமைக்கனவுகள்) அவர்களது வலைத்தளத்தினை முதன்முதல் கண்டபோது, அங்கு முகப்பில் " யானா நடாத்துகின்றேன் என்று எனக்கே நகை தருமால்" – என்ற வரியைக் கண்டவுடன், இதை எங்கோ படித்த நினைவுக்கு வந்தது. ஆனால் சட்டென்று எதில் என்று  நினைவில் வரவில்லை. அப்புறம், கூகிள் தேடலுக்குப் பின்தான், நான் பி.ஏ (தமிழ் இலக்கியம்) படிக்கும்போது இலக்கண வகுப்பில் படித்த ‘யாப்பருங்கலக் காரிகை” என்ற இலக்கண நூலின் பாயிரம் என்று நினைவுக்கு வந்தது.

பாயிரம்

இப்போது நூலாசிரியர்கள், நூலின் முன்னுரையாக எழுதுவது போல, அக்காலப் புலவர்கள் தாம் படைத்திட்ட (செய்யுள் வடிவ) நூல்களுக்கு முன்னுரையாக செய்யுள் ஒன்றை வைப்பது வழக்கம். அது பாயிரம் எனப்படும்.

யாப்பருங்கலக்காரிகை என்ற இலக்கண நூலின் ஆசிரியர் அமுதசாகரர். இவர் ஒரு சமணத் துறவி. இவர் அவையடக்கமாக,

தேனார் கமழ்தொங்கல் மீனவன் கேட்பத் தெண்ணீரருவிக்

கானார் மலயத் தருந்தவன் சொன்னகன் னித்தமிழ்நூல்

யானா நடாத்துகின் றேனென் றெனக்கே நகைதருமால்

ஆனா வறிவின வர்கட்கென் னாங்கொலெ னாதரவே!

என்று சொல்லுகிறார். இதன் சுருக்கமான பொருள் – “அகத்தியன் சொல்ல பாண்டிய மன்னன் கேட்ட கன்னித்தமிழ் இலக்கண நூலை நான் சொல்லுகிறேன் என்பது எனக்கே நகைப்பாக இருக்கிறது”  என்பதாகும். ‘யானா நடத்துகின்றேன்’ என்பதற்கு, ”நானா இதனைச் செய்கின்றேன் ; எல்லாம் அவன் செயல்; அதுவாகவே நடக்கின்றது”  - என்றும் பொருள் கொள்ளலாம்.

அவையடக்கம்:

கம்பராமாயணத்தில், கம்பன் தன்னடக்கமாக,

                        ஓசை பெற்று உயர் பாற்கடல் உற்று, ஒரு
                         பூசை, முற்றவும் நக்குபு புக்கென,
                        ஆசை பற்றி அறையலுற்றேன்-மற்று, இக்
                        காசு இல் கொற்றத்து இராமன் கதைஅரோ!

என்று (கம்பராமாயணம் - பால காண்டம் (அவையடக்கம்) சொல்லுவார். ”பாற்கடலை நோக்கிய ஒரு பூனை அதனை ஆசையுடன் நக்கியது போன்றே நானும் இராமன் கதையை எனது ஆசையின் காரணமாக சொல்லுகிறேன்” என்பது இதன் பொருள்.

ஜோசப் விஜூ:

நண்பர் ஆசிரியர் ஜோசப் விஜூ அவர்கள் தனது வலைத் தளத்தில் ”யானா நடாத்துகின்றேன்” என்று தன்னடக்கமாகச் சொன்னாலும், அவர் பல கடினமான விஷயங்களை எளிதாக மற்றவர்களுக்கு சொல்லும் விதம் பாராட்டத்தக்கதே ஆகும்.

பாடல் புனைவது அதிலும் வெண்பா பற்றி ஆசிரியர் சொன்ன விளக்கம் வலைப்பதிவில், பலரை மரபுக் கவிதை எழுத வைத்தது. யாப்புச் சூக்குமம் என்ற இந்த பதிவை மறக்க முடியுமா?

’ப்ளாக்’ எனப்படும் வலைப்பதிவிற்கு பின்னூட்டம் எழுதுவதற்கு ஏதேனும் விதிமுறைகள் உண்டா என்று ஒருவர் வினவ,  நமது ஆசிரியர்  பின்னூட்டம் இடுவோர் கவனத்திற்கு…! என்ற பதிவினுள்

”எழுவகை மதமே உடன்படல் மறுத்தல் … …” என்று தொடங்கும் நன்னூல் விதியினைப் பொருத்தி திறம்பட விளக்குகிறார். நன்னூலின் இந்த சூத்திரத்திற்கு விளக்கமாகவும் இதனை எடுத்துக் கொள்ளலாம்.

’ங ப்போல் வளை”  என்ற ஆத்திச்சூடி வரிக்கு,  இவர் சொன்ன விளக்கம் (‘ங்‘ சொல்வது என்ன?) போன்று வேறு யாராலும் சொல்ல இயலாது. இதனைப் பாராட்டி விடை தெரியாத கேள்விக்கு விடை  என்று நானே ஒரு பதிவு ஒன்றினை எழுதியுள்ளேன். 

இவ்வாறு பல இலக்கிய இலக்கண மேற்கோள்களை, அவர்தம் வலைப்பதிவிலிருந்து எடுத்துக் காட்டலாம்.

படிக்காசு புலவர் எனப்படும் படிக்காசு தம்பிரான் என்ற புலவருக்கு, தம் காலத்தில் இருந்த காப்பி – பேஸ்டு புலவர்கள், போலிப் புலவர்கள், அரைகுறை இலக்கணப் புலவர்கள் மீது தீராத கோபம். இந்த புலவர்களைக் கண்டிக்கவும் தண்டிக்கவும் யாரும் இல்லையே என்ற ஆதங்கத்தில் அவர் ஒரு பாடல் எழுதி வைத்து iஇருக்கிறார்.

குட்டுதற்கோ பிள்ளைப் பாண்டிய னிங்கில்லை
   குரும்பியள வாக்காதைக் குடைந்து தோண்டி
எட்டினமட் டறுப்பதற்கோ வில்லி யில்லை
   இரண்டொன்றா முடிந்துதலை யிறங்கப் போட்டு
வெட்டுதற்கோ கவிஒட்டக் கூத்த னில்லை
   விளையாட்டாக் கவிதைகளை விரைந்து பாடித்
தெட்டுதற்கோ அறிவில்லாத் துரைக ளுண்டு
    தேசமெங்கும் புலவரெனத் திரிய லாமே!

என்ற அவரது பாடலில் வரும் பாண்டியன் போல, தமிழ் வலையுலகில் தமிழ் இலக்கிய இலக்கணம் பற்றிய பதிவுகளில் எதேனும் குற்றம் இருப்பின் சுட்டிக் காட்டுவது ஆசிரியர் ஜோசப் விஜூ அவர்களது இயல்பு.

தொடரட்டும் அவர் தமிழ்த் தொண்டு.