கோழிக்கறியும் கோபால்சாமியும்

எனது பணிக்காலத்தின் போது நகர்ப்புறத்தில் இருந்த கிளையில் பணி புரிந்தேன். அது ஒரு நடுத்தரமான கிளை. (Medium size Branch). எனவே அதில் ஓரளவு அதிக ஊழியர்கள் இருந்தார்கள். வங்கியின் பின்புறம் தனிக் கட்டிடத்தில் உணவு அறை. அங்குதான் எல்லோரும் மதிய உணவு சாப்பிடுவோம். மகளிர்க்கு தனியே வேறு ஒரு இடம் இருந்தது. மதிய உணவின் போது பெரும்பாலும் அரட்டைக் கச்சேரியாகவே இருக்கும். நானும் அந்த கிளைக்கு வந்த புதிதில் வீட்டிலிருந்து எடுத்து வந்த மதிய சாப்பாட்டை அங்குதான் சாப்பிட்டேன்.

ஒருநாள் வழக்கம் போல மதிய உணவு சாப்பிட்டுக் கொண்டு இருந்தபோது ஒருவருக்கொருவர் ஜாலியாக பேச்சு களை கட்டியது. அப்போது ஒரு நண்பருக்கு கோழிக்கறியும் குருமாவும் வீட்டிலிருந்து வந்து இருந்தது. அவர் சில நண்பர்களோடு குருமாவையும் சிக்கனையும் பகிர்ந்து கொண்டார். அப்போது நான் அசைவம். என்றாலும் சிக்கன் சாப்பிட மாட்டேன். வீட்டிலிருந்து எடுத்து வருவது பெரும்பாலும் தயிர் சாதம்தான். அப்போது  ஒரு நண்பர், தான் கேள்விப்பட்ட அரசியல் ஜோக்கை சொன்னார். அது இதுதான்.

ஒரு VIP வீட்டில் விசேஷம். சர்வகட்சி நண்பர் அவர்.. சைவம் தனியே, அசைவம் தனியே என்று விருந்து அமர்க்களப் பட்டுக் கொண்டிருந்தது. பெரும்பாலும் அசைவம் என்றால் மட்டன் பிரியாணி கோழிக்கறியுடன் மசாலா கிரேவியை வைப்பார்கள்.மற்றும் கூடவே ஒரு முட்டை.அரசிய்ல்வாதிகள் பலரும் அந்த அசைவ விருந்தின் பக்கம் சாப்பிட்டுக் கொண்டு இருந்தார்கள். அவர்களில் கோபால்சாமியும், துரைமுருகனும் இருந்தனர். இருவரும் இருவேறு மூலைகளில். துரைமுருகன் எப்போதும் யாரையும் தனக்கே உரிய முகம் மற்றும் உடற் பாவனையில் (Body Language ) அடுத்தவர்களை கிண்டல் செய்வார். அங்கேயும் ஒரு அரட்டைக் கச்சேரி நடந்து கொண்டு இருந்தது. கோபால்சாமி கோழிக்கறியை ருசித்து சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தார். அதைப் பார்த்த  ஒருவர் துரைமுருகனைப் பார்த்து ”அண்ணே! போன தடவை கோபால்சாமியை ஒரு விருந்தில் கோழிக்கறி சாப்பிடச் சொன்னபோது “ஈழம் கிடைக்கும் வரை கோழிக்கறி சாப்பிட மாட்டேன் என்று சொன்னார். இப்போது இந்த வெட்டு வெட்டுகிறாரே? ‘ என்று கேட்டார். அதற்கு துரைமுருகன் தனக்கே உரிய ஸ்டைலில் சொன்ன பதில் “ அவர் அப்படி சொன்னபோது அது புரட்டாசி மாதமாக இருந்து இருக்கும். அதனால்தான் அவர் அன்று சாப்பிடவில்லை ”  என்பதுதான். அந்த உணவுக் கூடத்தில் மட்டுமல்ல,  எங்கள் மதிய உணவு அறையிலும் ஒரே சிரிப்பலைகள்.

( நண்பர்களே! இந்த ஜோக், சுமார் இருபத்தைந்து வருடங்களுக்கு முன்பு சக ஊழியர் ஒருவர் சொன்னது.  இதனை நகைச் சுவையாகவே எடுத்துக் கொள்ளவும். இங்கு குறிப்பிடப்பட்ட  பெயர்கள் நிகழ்வுகள் யாரையும் எதனையும் குறிப்பவை அல்ல. )
 
( PICTURES :  THANKS TO  “ GOOGLE ” )