ஷேக்ஸ்பியரின் - மாக்பெத் (MACBETH)

ஷேக்ஸ்பியர் ( SHAKESPEARE) எழுதிய மாக்பெத் (MACBETH) -  இது ஒரு துன்பியல் நாடகம் ஆகும். நான் இளங்கலை படித்தபோது எங்கள் கல்லூரி  நூலகத்தில் இந்த நாடக நூலை எடுத்து படித்ததாக நினைவு. எங்கள் கல்லூரியில், ஷேக்ஸ்பியர் பற்றி சொல்லும்போது திருச்சி பேராசிரியர்கள் எம்.எஸ்.நாடார், C S கமலபதி ஆகியோர் ஷேக்ஸ்பியர் நாடகங்களை பாடம் எடுத்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று சொல்வார்கள். அப்போது அவர்கள் வெவ்வேறு தனியார் கல்லூரிகளில் பணிபுரிந்து வந்தனர். அதிலும் எம்.எஸ்.நாடார் அவர்கள் பாடம் எடுக்கும்போது, ஷேக்ஸ்பியராகவே மாறி நடித்துக் காட்டுவார் என்றெல்லாம் சொன்னார்கள். படிக்கும்போது அந்த நாடகத்தை ஆழ்ந்து படிக்க இயலவில்லை. பின்னாளில் வேலைக்குச் சென்று சேர்ந்த பிறகுதான் மாக்பெத்தை ரசித்துப் படிக்க நேரம் கிடைத்தது.

மாக்பெத் நாடகத்தின் கதை:

சூனியக்காரிகள், அரண்மனை ரகசியம், அரசியல் சதி, நம்பிக்கைத் துரோகம், கொலை, ஆட்சி கவிழ்ப்பு இப்படி நிறைய விஷயங்கள் கொண்ட நாடகம் “மாக்பெத்”. அனைத்துக்கும் காரணம் ஒரு பெண். அவள் ஸ்காட்லாந்து நாட்டின் தளபதி மாக்பெத் (MACBETH) என்பவனது மனைவி, லேடி மாக்பெத் (LADY MACBETH)

ஸ்காட்லாந்தின் மன்னன் டங்கன்   (DUNCAN). அவனுக்கு இரண்டு மகன்கள். மால்கம் மற்றும் டொனால்பைன். டங்கன் ஒரு உள்நாட்டு கலவரைத்தை அடக்க தனது நாட்டின் தளபதி மாக்பெத் (MACBETH) தலைமையில் படைகளை அனுப்புகிறான். அவனும்,  தனது நண்பனும் இன்னொரு தளபதியுமான பேங்க்வோ (BANQUO)வுடன் போர்முனைக்குச் சென்று எதிரிகளை அழித்துவிட்டு திரும்புகிறான். வரும் வழியில் மாக்பெத்தும் பேங்க்வோவும் மூன்று சூனியக்காரிகளை (Three Witches) எதிர்பாரத விதமாக சந்திக்கின்றனர். அந்த மூன்றுபேரும் மாக்பெத், பேங்க்வோ இருவரது வாழ்க்கையிலும் நடைபெறப் போகும் நிகழ்ச்சிகளை சொல்கின்றனர். அவர்கள் மாக்பெத்தை அரசனாவாய் என்றும், பேங்க்வோவிடம் ” நீ அரசனாக ஆகாவிட்டாலும் அரசர்களின் தந்தையாவாய் ‘ என்று சொல்லுகின்றனர். பின்னர் மறைந்து விடுகின்றனர்.

மாக்பெத் அரசனாகவேண்டும் , தான் அரசியாக வேண்டும் என்பதற்காக டங்கனை கொல்லச் சொல்கிறாள் லேடி மாக்பெத். 

அரசன் டங்கன் கொல்லபபடுகிறான். பின்னர் அவன் அரசனாக இருக்க இடைஞ்சலாக இருப்பவர்கள் தீர்த்துக் கட்டப்படுகிறார்கள். பேங்கோவும் கொல்லப்படுகிறான். பேங்கோவின் பிள்ளைகள் தப்பி விடுகின்றனர். உயிருக்கு பயந்து டங்கனின் மகன்கள் இருவரும் தப்பி ஓடி விடுகின்றனர்.

நாடகத்தின் முடிவில் மாக்பெத் கொல்லப்படுகிறான். லேடி மாக்பெத் தற்கொலை செய்து கொள்கிறாள். மால்கம் ஆட்சிக்கு வருகிறான்.

மாக்பெத் கதையில் நிறைய கதை மாந்தர்கள். எனவே எங்கே யார் என்று புரிந்து கொள்வதற்குள் போதும் போதும் என்றாகிவிடும். 

சிறப்பான வசனங்கள் :

ஷேக்ஸ்பியரின் ஒவ்வொரு நாடகத்திலும் சிறப்பான மேற்கோள் காட்டத்தக்க வசனங்கள் உண்டு. அந்த வகையில் “மாக்பெத்” நாடகத்திலிருந்து சில வசனங்கள்.

பாலைவனப் பகுதி. ஓரிடத்தில் மூன்று சூனியக் காரிகள் ஒன்று சேர்கின்றனர். அப்போது மூவரும் ஒருமித்த குரலில் சொல்லும் வாசகம்.

நல்லதெல்லாம் தீயது. தீயது எல்லாம் நல்லது.

Fair is foul, and foul is fair.

போரில் வெற்றி பெற்ற மாக்பெத் தனது நண்பனும் இன்னொரு தளபதியுமான பேங்கோவுடன் ஒரு தரிசு நிலத்தை கடக்கிறான். அப்போது அவன் மனதில் இன்னதென்று இனம் புரியாத கலக்கம்

மாக்பெத் தன் நண்பனிடம் சொன்னது.

நல்லதும் கெட்டதும் கலந்த இதுபோன்ற ஒருநாளை நான் இதுவரை பார்த்ததில்லை.

So foul and fair a day I have not seen.

மாக்பெத் தனது மனைவிக்கு கடிதம் எழுதுகிறான். அதில் மூன்று சூனியக்காரிகள் சொன்ன  வார்த்தைகளையும், அவற்றுள் பலித்தவைகளையும் குறிப்பிட்டு இருந்தான். அதனைப் படித்ததும் லேடி மாக்பெத்திற்கு தனது கணவன் அரசனாக வேண்டும், தான் மகாராணியாக வேண்டும் என்ற ஆசை ஏற்படுகிறது. இருந்தாலும் தனது கணவன் காரியத்தைக் கெடுத்து விடுவானோ என்ற எண்ணம் ஏற்பட தனக்குள் பேசும் வசனம்:

” அவர்கள் சொன்னபடியே நீங்கள் அரசன்  ஆக வேண்டும். இருந்தாலும் உங்களுக்குள் இருக்கும் அன்பான குணத்தைக்  கண்டு அஞ்சுகிறேன். உங்களுக்கு அரசன் ஆக வேண்டும் என்ற எண்ணமும் இருக்கிறது. ஆனாலும் குறுக்கு வழியை நாட மாட்டீர்கள். நல்லவனாக இருந்தால் உயர் நிலையை அடைவது எங்ஙனம்? எதற்காக பயப்படுகிறீர்களோ அதனை நீகக வேண்டும். அதனை நான் செய்வேன்.”

Glamis thou art, and Cawdor; and shalt be
What thou art promised. Yet I do fear thy nature;
It is too full o' the milk of human kindness
To catch the nearest way; thou wouldst be great,
Art not without ambition; but without
The illness should attend it; what thou wouldst highly,
That thou wouldst holily; wouldst not play false,
And yet wouldst wrongly win.

அரசன் டங்கன் மாக்பெத்தின் அரண்மனைக்கு விருந்தாளியாக வருகிறான். அவனுக்கு மாக்பெத்தும் அவனது மனைவியும் உபசரிக்கிறார்கள். லேடி மாக்பெத்தின் சூழ்ச்சியை அறியாத அரசன் டங்கன் அவளிடம் சொல்லும் வார்த்தை இது

” நம்மைத் தொடரும் அன்பானது சிலசமயம் தொல்லையாக உள்ளது. இருந்தாலும் அது அன்பு என்பதால் நாம் நன்றியறிதல் செய்கிறோம். உனக்கு நான் தரும் அன்புத் தொல்லைகளுக்கு இறைவன் நல்ல வெகுமதியளிக்க வேண்டிக் கொள்க “

See, see, our honour'd hostess!
The love that follows us sometime is our trouble,
Which still we thank as love. Herein I teach you
How you shall bid God 'ild us for your pains,
And thank us for your trouble.

அரசன் டங்கனைக் கொலை செய்ய மாக்பெத்திற்கு மனமில்லை. அவன் தனது மனைவியிடம்

“ அன்பே! அமைதியாயிரு! என்னால் ஒரு மனிதனாக எல்லா காரியத்தையும் செய்ய முடியும். அதற்குமேல்  யார் என்ன செய்வார்கள்? “

”Prithee, peace:
I dare do all that may become a man;
Who dares do more is none.”

என்று சொல்லுகிறான். கடைசியில் லேடி மாக்பெத்தின் சொல்லுக்கு கட்டுப்பட்டு அரசனைக் கொலை செய்ய முடிவு செய்கிறான். அப்போது அவன் சொல்லும் வார்த்தை

“ தீய இதயத்தில் தோன்றும் தீய எண்ணத்தை தீய முகம் மறைக்க வேண்டும்” 

False face must hide what the false heart doth know.

ராஸ் என்ற பிரபுவும், ஒரு முதியவரும் உரையாடும் காட்சி உரையாடல் முடிந்த பிறகு இருவரும் விடை பெற்றுக் கொள்கின்றனர். அப்போது அந்த முதியவர் சொல்லும் வசனம் -

கடவுள் உன்னை ஆசீர்வதிக்கட்டும்! தீயவர்களை நல்லவர்களாகவும் , எதிரிகளை நண்பர்களாகவும் மாற்றும் மனிதர்களையும் கடவுள் ஆசீர்வதிக்கட்டும்! 

God's benison go with you; and with those
That would make good of bad, and friends of foes!

டங்கன் கொலையானதும் டங்கனின் மகன்கள் டொனால்பெயின் ( DONALBAIN ), மால்கம் ( MALCAM ) இருவரும் குதிரைகளில் தப்புகின்றனர். அப்போது டொனால்பெயின் சொல்லும் வாசகம் இது.

“ நான் அயர்லாந்து செல்கிறேன். இங்கே நெருங்கிய உறவிலும் மனிதர்களின் புன்முறுவலிலும் கொடிய வாள் மறைந்து இருக்கிறது.”

To Ireland, I; our separated fortune
Shall keep us both the safer: where we are,
There's daggers in men's smiles: the near in blood,
The nearer bloody.

லேடி மாக்பெத் மன்னன் டங்கனைக் கொன்ற பிறகு மனம் அமைதியற்றவள் ஆகி தனக்குத்தானே பேசுகிறாள். தூக்கத்தில் நடக்கிறாள். ஒரு கட்டத்தில் தன் கைகளில் டங்கனின் இரத்தக் கறைகள் இன்னும் இருப்பதாகக் கற்பனை செய்து கொண்டு கழுவுகிறாள். அப்போது சொல்லப்படும் வசனம் ....

இங்கே இன்னும் இரத்த வாடை வீசுகிற்து. அரேபிய வாசனைத் தைலங்கள் அனைத்தாலும் இதனை நீக்க முடியாது. ஓ .. ஓ ..ஓ

Here's the smell of the blood still: all the
perfumes of Arabia will not sweeten this little
hand. Oh, oh, oh!

         (படம் – மேலே – லேடி மாக்பெத் தூக்கத்தில் நடத்தல்)

ஒரு குகை. அதன் உள்ளே நடுவில் ஒரு கொப்பரை. அதில் சிலவற்றை கொதிக்க வைத்து இருக்கிறார்கள். இடி இடிக்கும் ஓசை, சூனியக்காரிகள் மூவரும் அங்கே தோன்றுகின்றனர். மூவரும் ஒருவருகொருவர் பேசிக் கொள்கின்றனர். அப்போது ஒருத்தி சொல்லும் வசனம் –

எனது கட்டை விரல்கள் அரிக்கின்றன. எனவே ஏதோ ஒரு கெட்டது இந்த வழியில் வருகிறது.

By the pricking of my thumbs,
Something wicked this way comes.

டன்சினேன் கோட்டை. அங்கே மாக்பெத். ஒரு அழுகுரல் கேட்கிறது. என்ன அழுகை என்று கேட்கிறான். லேடி மாக்பெத் இறந்து விட்டதாக செய்தி. அப்போது மாக்பெத் சொல்லும் வசனம். –

ஒவ்வொரு நாளும், நாளை நாளை நாளை என்றே நாட்கள் நகர்ந்து நேற்றைய நாட்களாக மாறி விடுகின்றன. நமமை முட்டாளாக்கி மரணத்தையே காட்டின.. மெழுகுவர்த்தியே! அணைக! அணைக! வாழ்க்கை என்பது ஒரு நடக்கும் நிழல்! மேடையில் நடிக்கும் பரிதாபமான நடிகன். முட்டாளால் சொல்லப்பட்ட வெற்றுக் கூச்சல் கொண்ட ஒன்றுமில்லாத கதை.  

To-morrow, and to-morrow, and to-morrow,
Creeps in this petty pace from day to day
To the last syllable of recorded time,
And all our yesterdays have lighted fools
The way to dusty death. Out, out, brief candle!
Life's but a walking shadow, a poor player
That struts and frets his hour upon the stage
And then is heard no more: it is a tale
Told by an idiot, full of sound and fury,
Signifying nothing.

இது போன்று நிறைய வசனங்கள். சொல்லிக் கொண்டே போகலாம்.

( PICTURES :  THANKS TO  “ GOOGLE ” )