செப்டம்பரே வா – COME SEPTEMBER

வலைப்பக்கம் பதிவுகள் எழுதி ரொம்ப நாளாயிற்று. இந்த பதிவை, நேற்றே (செப்டம்பர்.1, 2018) எழுதி வெளியிடுவதாக இருந்தது. ஆனால் எங்கள் பகுதியில் அன்று ஒருநாள் மாதாந்திர மின்சாரம் நிறுத்தம் என்பதால் எழுத இயலாமல் போயிற்று.

கிராமபோன் இசை

அப்போது நான், திருச்சி நேஷனல் உயர்நிலைப் பள்ளியில் ( 1965 – 1971)  படித்துக் கொண்டு இருந்தேன். அருகில் உள்ள செயிண்ட் ஜோசப் பள்ளி மற்றும் கல்லூரி ஆகியவற்றில், படிக்கா விட்டாலும், எனது கல்லூரிப் படிப்பு முடியும் வரை, விடுமுறை தினங்களில், அந்த கல்வி வளாகத்தில் இருந்த ஏதேனும் ஒரு மரத்தடியிலோ அல்லது ஸ்டேடியத்திலோ, நிழலில் அமர்ந்து புத்தகங்களைப் படிப்பது வழக்கம். அங்கு வேலை பார்த்தவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் நாங்கள் அப்போது வசித்த  பகுதிக்கு (சிந்தாமணி) அருகிலேயே இருந்ததாலும், அப்பாவுக்கு பழக்கமானவர்கள் என்பதாலும் என்னை ஒன்றும் சொல்வதில்லை. அந்த ஸ்டேடியம் அருகில் அந்த கல்லூரியின் நியூ ஹாஸ்டல். பெரும்பாலும் இந்த ஹாஸ்டலில் சாப்பாட்டு வேளையில் அல்லது சிறப்பு நாட்களில், ஏதேனும் ஒரு இசையை மெல்லிதாக ரசிக்கும்படி வைப்பார்கள். பெரும்பாலும் அங்கே அடிக்கடி ஒலிக்கும் இசை, ‘Come September’ என்ற ஆங்கிலப் படத்தில் வரும் மெல்லிசை ஆகும். ( MUSIC THEME FROM THE MOVIE COME SEPTEMBER )  அறுபதுகளில் இந்த படத்தின் இசையை அன்றைய பள்ளி ஆண்டு விழாக்களிலும் பொது நிகழ்ச்சிகளிலும் அடிக்கடி ஒலி பரப்புவார்கள். குறிப்பாக ‘Musical Chair’ போட்டிகளில் இந்த இசைதான் பிரதானம். அப்போதெல்லாம் இந்த செல்போன் ஆடியோ வீடியோ சமாச்சாரமெல்லாம் கிடையாது. கிராமபோன் இசைத்தட்டுதான். ஐம்பது வயதைக் கடந்த, திரையிசை ரசிகர்கர்கள்  பலருக்கும் இந்த பாடல், அவர்களது மலரும் நினைவுகளை மீட்டும். நான் கேட்டு ரசித்த அந்த பாடலைக் கேட்டு ரசிக்க கீழே உள்ள திரையை சொடுக்குங்கள். வீடியோ நன்றி  YOUTUBE

VIDEO - Courtesey: https://www.youtube.com/watch?v=-caUGE_iv6A

COME SEPTEMBER (1961)

இதில் வேடிக்கை என்னவென்றால், அப்போது இந்த படம் பற்றிய விவரமெல்லாம் எனக்கு தெரியாது. ஏனெனில் படம் வெளி வந்த 1961 ஆம் ஆண்டு நான் முதலாம் வகுப்பு மாணவன். பின்னாளில் தான் விவரம் தெரியும்.  COME SEPTEMBER என்ற இந்த திரைப்படம் ஒரு நகைச்சுவை (Comedy) படமாகும். கதை என்னவென்றால், அமெரிக்க தொழிலதிபர் ராபர்ட் அவர்கள், வருடா வருடம் செப்டம்பர் மாதம், இத்தாலியில் உள்ள தனக்கு சொந்தமான சொகுசு மாளிகையில் பொழுது போக்குவது வழக்கம். இந்த பெரிய மாளிகையை  நிர்வகிக்க ஒரு மானேஜர்.  ஒருமுறை ராபர்ட் திடீரென்று, செப்டம்பருக்கு முன்னதாகவே முன்னறிவிப்பின்றி சென்று விடுகிறார். அப்போதுதான் அந்த மேனேஜர், தனது பண்ணை வீட்டை, தான் வராத காலத்தில் விடுதியாக மாற்றி வாடகைக்கு விடும் விஷயம் தெரிய வருகிறது. அப்போது நடக்கும் கூத்துகள்தான் இந்த படத்தின் கதை.

தமிழில் டப்பிங் 

 

ஆங்கிலத்தில் பிரபலமான இந்த படத்தின் திரைக்கதையை மட்டும் மையமாக வைத்து டைரக்டர் ஏ.சி.திருலோகசந்தர் இயக்க, ஏ.வி.எம் தயாரிப்பில் வந்த வண்ணத் திரைப்படம் ‘அன்பே வா’. கதாநாயகன் புரட்சிநடிகர் எம்.ஜி.ஆர் அவர்கள். ஜோடி சரோஜாதேவி. சிம்லாவில் உள்ள மலை பங்களாவின் மானேஜர் மற்றும் பட்லராக நடிகர் நாகேஷ். இவருக்கு ஜோடி மனோரமா. படம் வெளிவந்த ஆண்டு 1966. எம்..ஜி.ஆர் திரையுலகில் நடித்துக் கொண்டே தீவிர அரசியலில் இருந்த நேரம். படமும் வெற்றிப் படம்.

படம் மேலே - நன்றி Google

1961 இல் வெளிவந்த COME SEPTEMBER படத்தின் பாடலின் இசையை அப்படியே தழுவி வந்த திரைப்படப் பாடல் ‘ வந்தால் என்னோடு என்னோடு இங்கே வா தென்றலே’ – படம்: நான் (1967) – பாடல் காட்சியில் ஆடிப் பாடி நடித்து இருப்பவர் ஜெயலலிதா – பாடல் கவிஞர் கண்ணதாசன் – இசை T.K. ராமமூர்த்தி )

பாடலைக் கண்டு கேட்டு ரசித்திட கீழே உள்ள திரையை சொடுக்குங்கள். வீடியோ நன்றி  YOUTUBE

VIDEO - Courtesey: https://www.youtube.com/watch?v=UJddfwD0ZEI

தனிமை.. ஒரு கொடுமை.. ( வாட்ஸ்அப் (Whatsapp) பகிர்வு)

( என்னோடு பணிபுரிந்த நண்பர்கள் பலரும், வாட்ஸ்அப்பில் (Whatsapp) பகிரும் ஆதங்கமான பகிர்வு இதுதான். முதன்முதல் இதனை எழுதியவர் யாரோ? அவருக்கு நன்றி)
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
தனிமை.. ஒரு கொடுமை..

பிள்ளையை.. பெண்ணை பெற்று வளர்த்து.. படிக்க வைத்து ஆளாக்கி.. மணமுடித்து வைக்கிறோம்..வேறு ஊரில.. வேறு மாநிலத்தில்.. வேறு நாட்டில் வேலை நிமித்தமாக சென்று விடுகிறார்கள்..

இங்கு.. 70வயதிற்கு மேல் நமக்கு.. வாழ்ந்த வீட்டில் தனிமை..
இங்குதான் என் மகள் படிப்பாள்.. இங்குதான் விளையாடுவாள்..
என் மகன் கிரிக்கெட் ஆடி உடைத்த ஜன்னல் இதுதான் என்று ஏதோ ஆர்க்கியாலஜி போல அவைகளை நினைத்துப் பார்ப்போம்..

என்ன சமைப்பது?.. என்ன சாப்பிடுவது?.. அ ரை டம்ளர் அரிசி வடித்தாலே மிச்சம்.. பல காய்கள் உடலுக்கு ஒத்துக் கொள்ளாது..

தனிமை.. தனிமை..

அவர்கள் இருக்கும் இடத்திற்கு போகலாம் என்றால் பயணம் ஒரு கொடுமை.. லோயர் பர்த் கிடைக்கவில்லை என்றால் எல்லோரிடமும் பிச்சை எடுக்க வேண்டும். சென்னை போன்ற ஊர்களில் சென்ட்ரல் போய்ச் சேருவதே ஒரு பிரம்ம பிரயத்தனம்..

சரி.. பிள்ளையை வாட்சப்பில் பிடிப்போம்.. பெண்ணை வீடியோ காலில் அழைப்போம்.. என்றால்..அந்த நேரம் அவர்கள்.. ஏதோ மாலில்... ஏதோ ஓட்டலில்.. ஏதோ ஒரு சினிமா தியேட்டரில் இருப்பார்கள்.. கூப்பிடுகிறேன் என்பார்கள்.. அதற்குள் நமக்குத் தூக்கம் வந்து விடும்..

நமக்கு பேரப் பிள்ளைகளின் மேல் இருக்கும் பாசம் அவர்களுக்கு இருக்காது.. மூன்று வயது வரைதான் தாத்தா.. பாட்டி என்று கூப்பிடும்.. பிறகு எப்போது அவர்களை அழைத்தாலும்.. அவன் வெளியே விளையாடுகிறான்.. அவன் கம்ப்யூட்டர் கேம்சில் இருககிறான்.. அவன் டியூஷன் போய்விட்டான் என்ற பதில்தான் வரும்..

வாரம் ஒரு முறையாவது குழந்தைகளைப் பெற்றவர்கள்.. அவர்களுக்கு, தாத்தா பாட்டி கூட பேசச் சொல்லிக் கொடுக்க வேண்டும்.. அப்போதுதான் உறவுகள் விட்டுப் போகாமல் இருக்கும்.அதை விட்டு ஆசையாகக் கூப்பிடும் போது.. வீடியோ காலில் முகத்தைக் காட்டி.. ஹாய்.. என்று ஒன்றைச் சொல் சொல்லிவிட்டு ஓடினால் நமக்கு எப்படி இருக்கும்?

நமது பண்பாடு.. கலாச்சாரம்.. தாத்தா பாட்டி உறவுகளை அவர்களுக்கு சொல்லிக் கொடுக்க வேண்டியது.. நமது பிள்ளைகள்தான்.. அதை மறக்கக் கூடாது.

எத்தனை நேரம டிவி பார்ப்பது?.. இந்த அரசியல்களும்.. பொய்களும் நம்மை மேலும் கலங்க வைக்கின்றன.ஊடகங்களில் வரும் விவாதங்களை ஒருவன் தவறாமல் பார்த்தால்.. அதுதான் அவனுக்கு ஆயுள் தண்டனை என்றே ஆகிவிட்டது.

வயதானவர்களுக்கு சொந்த வீட்டில் இருந்தாலும், அது ஒருவகையில் முதியோர் இல்லம் போல் ஆகிவிட்டது.

ஏதோ.. வாட்சப்.. முகநூல் என்று இருப்பதினால் பைத்தியம் பிடிக்காமல் இருக்கிறது..!!!!

கனவில் கூட நம்முடன் முகநூல் நண்பர்கள் இருப்பது போல் ஒரு பிரமை..
ஏதோ.. மார்க்கம்.. மகேசனும்தான் நமக்கு துணை..

😰😰😰😰😰😰😰

நம்பிக்கையே வாழ்க்கை.

அன்பு நண்பர்களுக்கு வணக்கம்! இன்று எனக்கு பிறந்தநாள் (01.03.1955). வயது 63 முடிந்து 64 தொடங்கியுள்ளது. நான் உயிரோடு இருக்கிறேனா என்பதனையே, இன்று கண் விழித்த பிறகுதான் நிச்சயம் செய்து கொண்டேன். ஏனெனில், 10 நாட்களுக்கு முன்னர் (19.02.18 திங்கட் கிழமை - காலை 9.15 மணி அளவில் எனக்கு கடுமையான மூச்சுத் திணறலும் மயக்க நிலையும் ஏற்பட்டு, ஆபத்தான நிலைமையில்,  ஒரு மருத்துவமனையின் அவசர பிரிவில் சேர்க்கப்பட்டேன். அங்கு உடனடியாக எனக்கு வேண்டிய முதலுதவிகளை நன்றாகவே செய்து காப்பாற்றி விட்டார்கள். பல்வேறு சோதனைகளுக்குப் பின்னர், எனக்கு இதயத்தில் மூன்று அடைப்புகள் இருப்பதாகவும்,  உடனடியாக இதய அறுவை சிகிச்சை (Open Heart Surgery) செய்ய வேண்டும் என்றும் சொல்லி 23.02.18 வெள்ளியன்று டிஸ்சார்ஜ் செய்தார்கள்; வீட்டுக்கு சென்றுவிட்டு ஒருவாரம் கழித்து ஆபரேஷனுக்காக வரச் சொன்னார்கள். 

(நான் ஏற்கனவே வலது முழங்கையில் வந்த பெரிய கட்டிக்கு ஒரு அறுவை சிகிச்சை, அப்புறம்  ‘appendix’ ஆபரேஷன்  மற்றும் அண்மையில் விபத்து காரணமாக இடது குதிகாலில் அறுவை சிகிச்சை – என்று மூன்று அறுவை சிகிச்சைகள் செய்து கொண்டவன். எனவே மீண்டும் அறுவை சிகிச்சையா என்று எனக்குள் ஒரு நடுக்கம்) 

வீட்டுக்கு வந்தவுடன், எதற்கும் இன்னொரு டாக்டரிடம் (Second Opinion) கேட்டுக் கொள்ளலாம் என்று, (27.02.18 செவ்வாய்க் கிழமை) மூத்த அனுபவம் வாய்ந்த M.D.,D.M – Cardiologist ஒருவரிடம் சென்று முழு விவரத்தையும், எனது பயத்தினையும் சொன்னோம். அவரது மருத்துவ மனையில்,  எனக்கு ECG Scan, BP, Urine மற்றும் Blood சோதனைகள், Echo Test மற்றும் Tread Mill Test ஆகியவை செய்யப்பட்டன

.

அதன் பிறகு மாலை 4.30 அளவில் டாக்டர் எங்களை அழைத்தார். அப்போது அவர் // இதற்கு முன்பு நீங்கள் பார்த்த, மருத்துவ மனையில் கொடுத்துள்ள CD மற்றும் ரிப்போர்ட்டுகள் அடிப்படையில் இதயத்தில் மூன்று அடைப்புகள் இருக்கின்றன. இதய அறுவை சிகிச்சை (Bypass surgery) செய்து கொள்வதா வேண்டாமா என்பது குறித்து நீங்கள்தான் முடிவு எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். அதேசமயம் இதய அறுவை சிகிச்சை செய்து விட்டதாலேயே, எல்லாம் சரியாகி விட்டது என்று யாராலும் Guarantee தர முடியாது. யாரும் சொல்லவும் மாட்டார்கள், அறுவை சிகிச்சைக்குப் பின்னரும் RISK மற்றும் உணவு கட்டுப்பாடு போன்றவை இருக்கத்தான் செய்யும் // என்று சொன்னார். மேலும் இங்கு செய்த சோதனைகளிலும், உங்களுக்கு இதயத்தில் பிரச்சினைகள் இருப்பதாகவே காட்டுகின்றன என்று சொன்னார்.

நான் எனது கருத்தாக // டாக்டர் எனக்கு இதய அறுவை சிகிச்சை செய்து கொள்ள பயமாக இருக்கிறது; முடிந்தவரை அறுவை சிகிச்சை செய்து கொள்ளாமலேயே மருந்துகளை எடுத்துக் கொள்ளவே விரும்புகிறேன். நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்களோ, அதன்படியே செய்கிறேன் // என்று தெரிவித்தேன்.
                                                                                                                                                        

உடனே டாக்டர் // அப்படியானால், நீங்கள் உணவு எடுத்துக் கொள்ளுவதில் மற்றும் பழக்க வழக்கங்களில், நீங்கள் கட்டுப்பாடுடன் இருந்து கொள்ள வேண்டும்; இந்த முறையிலும் Guarantee கிடையாது. RISK இருக்கத்தான் செய்யும் // என்று சொன்னார். மேலும் டாக்டர் என்னிடம் எந்த மாதிரியான உணவு எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும், எப்படி எப்படி எல்லாம் கட்டுப்பாடுகளுடன் இருக்க வேண்டும் என்று சொல்லி விட்டு, முப்பது நாட்களுக்கு மருந்துகள் எழுதி கொடுத்துவிட்டு 15 நாட்கள் கழித்து வரச் சொல்லி இருக்கிறார்.

நானும் 27.02.18 செவ்வாய்க் கிழமை இரவிலிருந்து அவர் கொடுத்த மருந்தையே எடுத்து வருகிறேன். எல்லாம் இறைவன் செயல் மற்றும் அருள் என்று நான் நம்புகிறேன். நம்பிக்கையே வாழ்க்கை.

( இன்று (01.03.18) எனது ஃபேஸ்புக் பக்கம் நான் எழுதியது இது.

https://www.facebook.com/tthamizhelango )