திருச்சி - ” முட்டாள் முத்து “ எனப்படும் பரமசிவம்

ஏப்ரல் ஒன்று உலக முட்டாள்கள் தினம் என்பது எல்லோருக்கும் தெரிந்த விஷயம்தான். தனது சொந்த பெயரை “முட்டாள் முத்து” என்று மாற்றிக் கொண்டு, வருடம் தோறும் ஏப்ரல் முதல் தேதியன்று மொட்டையடித்துக் கொண்டு 25 வருடங்களுக்கும் மேலாக, அந்த நாளைக் கொண்டாடி வருகிறார் ஒருவர். அவர் பெயர் பரமசிவம். திருச்சி K.K. நகரில் யூனியன் பாங்க் (பஸ் டெர்மினஸ்) அருகில் ” உயர்தர பஞ்சாப் சப்பாத்தி சென்டர்” என்ற பெயரில் தனி ஆளாகக் கடை நடத்தி வருகிறார்.

சப்பாத்தி வாங்கச் சென்றேன்:

நாங்கள் இருப்பது புறநகர்ப்பகுதி. ஏதாவது வாங்க வேண்டும், என்றால் அருகிலுள்ள கருணாநிதி நகர் ( K.K. நகர்)  அல்லது சுந்தர்நகர் செல்ல வேண்டும். மனைவி சென்னைக்கு மகள் வீட்டிற்கு சென்றுள்ளார். எனவே எனக்கும் மகனுக்கும் வெளியே  கடையில்தான் சாப்பாடு. சென்றவாரம் ஒருநாள் இரவு மகன் சப்பாத்தி வாங்கலாம் என்று சொன்னார் நான் சப்பாத்தி சாப்பிடுவதில்லை. காரணம் நான் வயிறார சாப்பிடுபவன். சப்பாத்தியை சாப்பிட்டால் எனக்கு சாப்பிட்டது போலவே இருக்காது. இருந்தாலும் இரவு 8 மணிக்கு மேல் ஆகி விட்டதால் அருகிலுள்ள  K.K. நகரில் பரமசிவம் நடத்தி வந்த  சப்பாத்தி சென்டருக்கு சென்றேன். கடைக்காரர் பரமசிவத்தை எனக்குத் தெரியும் என்றாலும் கடையில் சப்பாத்தி வாங்கியதில்லை. நான் கடைக்குச் சென்றதும் நான்கு சப்பாத்தி பார்சல் என்று  ஆர்டர் செய்துவிட்டு, விலையைக் கேட்டேன்.

“ சப்பாத்தி என்ன விலை? “

“ ஒரு சப்பாத்தி பதினைந்து ரூபாய். நேற்று வராமல் போய் விட்டீர்களே. நேற்று ஒருநாள் மட்டும் சப்பாத்தி ஒன்று பத்து ரூபாய் என்று கொடுத்தேன்”

“ அப்படியா? நேற்று மட்டும் அப்படி என்ன விசேஷம்” என்று நான் விசாரித்தேன்.

“ நேற்று பெரியார் பிறந்தநாளை முன்னிட்டு சப்பாத்தி ஒன்று பத்து ரூபாய். நான் கடை வைத்து ஏழு ஆண்டுகள் ஆகின்றன. அன்றிலிருந்து வருடம் தோறும் பெரியார் பிறந்த நாள் அன்று மட்டும் சப்பாத்தியில் விலை குறைப்பு ”  என்றார்.

அவரைப் பற்றி அவரிடம் விசாரித்தேன். கடையில் அவர் ஒருவர் மட்டும்தான். அவரே சப்பாத்தியை சுட்டு விற்கிறார். எனவே அவர் என்னை நாற்காலியில் உட்கார வைத்து விட்டு தன்னைப் பற்றி தினமணி, விகடனில் வந்த செய்திக் குறிப்புகளைத் தந்தார். மேலும் தன்னைப் பற்றிய விவரங்களயும் சொன்னார்.

தற்சமயம் திருச்சி K.K. நகரில் பஞ்சாப் சப்பாத்தி சென்டர் வைத்து இருக்கும் எஸ் பரமசிவம் அவர்கள் இதற்கு முன் யூகோ வங்கியில் தற்காலிக ஊழியராக வேலை பார்த்தவர். பின்னர் புதுக்கோட்டை மார்க்கெட்டில் வாடகைவேன் ஓட்டினார். இவரது சொந்த ஊர் புதுக்கோட்டை மாவட்டம், பொன்னமராவதியில், பேரையூர் அருகில் உள்ள கோயில்பட்டி ஆகும்.

தினமணியில் வந்த பேட்டி:

“ எனது 13 ஆவது வயதில் பெரியாரின் பகுத்தறிவுக் கொள்கைகளால் ஈர்க்கப்பட்டேன். மனிதாபிமானத்துடன் ஒருவருக்கொருவர் விட்டுக் கொடுத்து வாழ்வதை விட்டுவிட்டு கடவுளைக் காரணம் காட்டிச் சண்டையிடுதல் மற்றும் தீமிதித்தல், வேல் குத்துதல் போன்ற சடங்குகளை எல்லாம் கிராம மக்களிடம் விமர்சிக்கவே, அவர்கள் எல்லாரும் என்னை “முட்டாள்” என்று திட்டினர்.

இவர்கள் என்ன என்னை முட்டாள் என்று கிண்டல் செய்வது, இந்தக் கிண்டலுக்கு நிரந்தரமாக முடிவு காண்பது என்ற எண்ணத்தில் எனக்கு நானே பரமசிவம் என்ற என்னுடைய பெயரை முட்டாள் முத்து என மாற்றிக் கொண்டு விட்டேன்.

எனக்கு வரும் அஞ்சல்களைப் பார்க்கும் போஸ்ட்மேன், கூரியர் சேவை நிறுவனத்தினர் முதலில் இந்தப் பெயரைக் கண்டு வியந்தனர். ஆனால் இப்போது எல்லாருக்கும் பழகிப் போய்விட்டது.

இந்தப் பெயருக்காக எனது மனைவியும் குழந்தைகளும் முதலில் சங்கடப்பட்டனர். நாள்களானதும் அவர்களும் முட்டாள் மனைவி, முட்டாள் பிள்ளைகள் எனப் பழகிப் போய் விட்டனர்.

பகுத்தறிவாளர் என்று கூறினாலும் மொட்டையடிப்பது ஏன்? எனக் கேட்டதற்கு, “ஆண்டுதோறும் ஏப்ரலில் தொடங்கி கோடைக்காலம்.  இதைச் சமாளிக்க மற்றவர்கள் கோயிலில் நேர்த்திக் கடனாக மொட்டை அடித்துக் கொள்கின்றனர்.

என் வழியில் கோடையைச் சமாளிக்க ஏப்ரல் முதல் தேதியில் மொட்டையடிப்பதும் பகுத்தறிவுதான், என்று தன் பெயரை முறைப்படி மாற்றி, அரசிதழில் அறிவித்துக் கொள்வதற்காகவும் பதிவு செய்ய விண்ணப்பித்துள்ளதாகத் தெரிவித்தார் பரமசிவம் அல்ல முட்டாள் முத்து. – (நன்றி தினமணி – 02.04.2004 )

தினமணியில் பத்து வருடங்களுக்கு முன்னர் வந்த பேட்டி இது.

சப்பாத்திக் கடையில்:

முக்குலத்தோர் சமுதாயச் சேர்ந்த இவர்,  பெரியாரின் சீர்திருத்த  கொள்கைகளால் ஈர்க்கப் பெற்று  ஜாதி சமயங்களுக்கு எதிராக தன் வழியே பிரச்சாரம் செய்கிறார். மேலும் மனித உரிமை, ஆதார் அட்டை போன்ற பொதுமக்கள் சம்பந்தப்பட்ட விவரங்களையும் சொல்லுகிறார். மற்றபடி கட்சிக்காரர் இல்லை. இப்போது சப்பாத்திக் கடையில் அவரே ஒன் மேன் ஆர்மியாக இருந்து  எல்லா வேலைகளையும் பார்த்துக் கொண்டு வருகிறார். வந்து கேட்பவர்களுக்கு சுடச் சுட போட்டு தருகிறார். சப்பாத்தியும் குருமாவும் நல்ல சுவை.  இவருக்கென்று இருக்கும் வாடிக்கையாளர்கள் செல்போனில் முன்கூட்டியே ஆர்டர் தந்து விடுகிறார்கள். சிலர் இவரை “முட்டாள் முத்து” என்று அழைப்பதற்கு சங்கடப்பட்டுக் கொண்டு “எம் எம் (M.M) என்று அழைக்கின்றனர். வாழ்க பரமசிவம்! இல்லையில்லை முட்டாள் முத்து!

 
உலகில் இப்படியும சில கொள்கைகளோடு சிலபேர் இருக்கத்தான் செய்கின்றனர். காலம் ஓடிக் கொண்டு இருக்கிறது.

   ( பல பதிவர்கள் A to Z பல தலைப்புகளில் பலரைப் பற்றியும் எழுதுகிறார்கள். நாம் நமக்குத் தெரிந்த ஒரு வித்தியாசமான மனிதரைப் பற்றி எழுதுவோம் என்று எழுதினேன்)  

  

எனது பெயர் – பெற்றோர் வைத்த பெயர்தான்.

பெயரில் என்ன இருக்கிறது?  ( WHAT’S IN A NAME? )  இது ஷேக்ஸ்பியர் நாடகத்தில் ஓரிடத்தில் வரும் வாசகம். எனது பெயரைச் சொன்னவுடன் நிறையபேர் கேட்கும் கேள்வி (புனைபெயரோ என்ற அர்த்தத்தில்) “நீங்களாகவே உங்கள் பெயரை மாற்றி வைத்துக் கொண்டீர்களா?”  என்பதுதான். இல்லை எனது அப்பா வைத்த பெயர்தான் என்று சொல்லி நான் சலித்துக் கொள்வதில்லை. சொல்ல வேண்டியது என் கடமை. எனது தந்தை தமிழார்வம் உள்ளவர். “ தென்னாடுடைய சிவனே போற்றி! எந்நாட்டவர்க்கும் இறைவா போற்றி ” என்ற கொள்கை கொண்டவர். வடமொழியில் இருந்த சண்முகம் என்ற தனது பெயரை திருமுகம் என்று தமிழில் மாற்றம் செய்து கொண்டவர். ஊர் பெயரினையும் சேர்த்து திருமழபாடி – திருமுகம் என்றுதான் எழுதுவார். நான் பிறப்பதற்கு முன் நல்லபடியாக ஆக வேண்டும் என்று திருச்சி திருவெறும்பூர் மலைக்கோவில் ஈசனை வேண்டிக் கொண்டதாகச் சொல்வார். தமிழ், சிலப்பதிகாரம் என்பதனை கருத்தில் கொண்டு நான் பிறந்தவுடன் (01.03.1955) அவரே எனக்கு வைத்த பெயர்தான் ”தமிழ் இளங்கோ” . வித்தியாசமான பெயர்தான்.

எங்கள் உறவினர்கள் அனைவரும் என்னை இளங்கோ என்றுதான் அழைப்பார்கள். கிராமத்தில் எனது அப்பாயி (அப்பாவின் அம்மா), அம்மாச்சி (அம்மாவின் அம்மா) இருவரும் இளங்கோவே ….. என்றுதான் விளிப்பார்கள். சிலர் என்னை தமிழ் என்றும் அழைத்ததுண்டு.

எனது படிப்பு முழுதும் திருச்சியில்தான்.முதல் வகுப்பு முதல் 5 ஆம் வகுப்பு முடிய (ஆர்.சி நடு நிலைப் பள்ளி), 6.ஆம் வகுப்பு முதல் S.S.L.C முடிய (நேஷனல் உயர்நிலைப் பள்ளி), புகுமுக வகுப்பு (நேஷனல் கல்லூரி), பி.ஏ.- தமிழ் இலக்கியம் (பெரியார் ஈ.வெ.ரா.கல்லூரி). எம்.ஏ – தமிழ் இலக்கியம் (நேஷனல் கல்லூரி). கல்லூரிப் படிப்பும் எனது  அப்போதைய விருப்பமாக தமிழ் இலக்கியமே அமைந்து விட்டது. எனவே, எனது படிப்பு முடியும் வரை எனது பெயர் பற்றி  கேட்பவர்களுக்கு விளக்கம் சொல்லி மாளாது. அதேபோல எனது பெயரில் உள்ள தமிழ் என்பதற்கு கல்லூரி அலுவலகங்களில் ஆங்கிலத்தில் எழுதும்போது TAMIL, TAMIZ , TAMIZH என்று இஷ்டத்திற்கு எழுதுவார்கள். நான் எனது பெயரை சரியாக THAMIZH ELANGO  என்றுதான் எழுதுவேன்.எனக்கு பிடித்த தமிழ் இலக்கியங்கள் இரண்டு.  சிலப்பதிகாரம், கம்பராமாயணம் . இரண்டையும் முழுமையாக ஆர்வத்தோடு படித்து இருக்கிறேன். 

கல்லூரி விரிவுரையாளராக ஆக வேண்டும் என்பதுதான் எனது விருப்பம். முன்பெல்லாம் முதுகலை பட்டம் பெற்றாலே போதும். விரிவுரையாளர் ஆகலாம். நான் எம்.ஏ முடித்த நேரம் M.Phil படிப்பும் வேண்டும் என்று ஒரு சட்டம் கொண்டு வந்தார்கள். வங்கித் தேர்வு, நேர்முகத் தேர்வில் வெற்றி பெற்று இருந்த படியினால் குடும்பச் சூழ்நிலை கருதி கிடைத்த வங்கி வேலையில் சேர்ந்து விட்டேன்.   

வங்கியில் வேலைக்கு சேர்ந்த புதிதில், எனது பெயரை வைத்து, நான் தீவிர தமிழ் பற்றாளனோ அல்லது ஏதேனும் கட்சிக்காரனோ, என்று என்னிடம் சிலர் நெருங்கிப் பழகாமல் எட்டவே இருந்தனர். நான் அப்படி இல்லாத படியினாலும், எல்லோரிடமும் நன்கு பழகியதாலும் அவர்கள் நண்பர்கள் ஆனார்கள். வங்கியில் சேர்ந்ததும், ஆரம்பத்தில் எனக்கு அரசாங்க சலான்களுக்குப் பணம் வாங்கும் ( GOVERNMENT CASH COUNTER) வேலை. எனது பெயர் நீண்டு இருப்பதால், ஆயிரக் கணக்கான சலான்களில் கையொப்பம் போட்டு போட்டு எனக்கென்று ஆரம்பத்தில் இருந்த கையொப்பமே மாறிவிட்டது.

வங்கியில் பணிபுரியும் போது கவியரங்கக் கூட்டம் ஒன்றில் வங்கி அதிகாரி ஒருவரைச் சந்தித்தேன். பெயர் கருப்பையா பாரதி. அவர் சொன்னார் ” இளங்கோ நானும் உங்களைப் போல பெயருக்கு முன்னால் தமிழ் சேர்த்து தமிழ் கருப்பையா என்று வானொலியில் கவிதை வாசிக்கச் சென்றேன். அங்குள்ள நண்பர் இப்போதெல்லாம் ( எமர்ஜென்சி நேரம்) பெயருக்கு முன்னால் தமிழ் போடாதீர்கள் என்று சொன்னார். எனவே நான்  கருப்பையா என்ற பெயருக்குப் பின்னால் பாரதியை சேர்த்து கருப்பையா பாரதி ஆனேன் “ என்று சொன்னார். எனக்கு இது மாதிரி பிரச்சினைகள் ஏற்பட்டதில்லை. அவரிடம் மட்டுமல்லாது மற்ற நண்பர்களிடமும், எனது பெயரை நானாக மாற்றிக் கொள்ளவில்லை. அப்பா வைத்த பெயர்தான் என்று விளக்க வேண்டியதாயிற்று.

பெற்றோர் வைத்த எனது பெயரை மாற்றவோ அல்லது சுருக்கவோ எனக்கு விருப்பம் இல்லை. எனவே நான் தமிழ் இளங்கோ என்றே இருக்க ஆசைப்படுகிறேன்.

கல்லூரி வாழ்க்கையின் போது ” மறக்க முடியாத இலங்கை வானொலி”  அப்போது ஒலி பரப்பக் கேட்ட ஒரு பாடல் இதோ.... ....

என்ன பேரு வைக்கலாம்?

எப்படி அழைக்கலாம்?

சின்ன சின்ன கண்ணைக் காட்டி

சிரிக்கும் எங்க பாப்பாவுக்கு

என்ன பேரு வைக்கலாம்?

அன்னம் என்று பேரு வச்சா

அப்படியே நடக்கனும்

சொர்ணம் என்று பேரு வச்சா

தங்கம் போல ஜொலிக்கனும் அதனால்

என்ன பேரு வைக்கலாம்?

எப்படி  அழைக்கலாம்?

-         பாடலாசிரியர்: (தெரியவில்லை) படம்: எங்கள் செல்வி (1960)

இதில் ஒவ்வொரு பெயராகச் சொல்லி, பெயருக்கு ஏற்றாற் போல் ஆகிவிடும் என்று, அது வேண்டாம், இது வேண்டாம் என்று காரணம்  சொல்லி விட்டு , முடிவாக  குழந்தைக்கு தமிழ் செல்வி என்று பெயர் வைப்பார்கள். இந்த பாடல் மிகவும் நீண்டது.  எனவே பாடல் வரிகள் போதும்.