எங்கள் கல்லூரி விழாவில் கண்ணதாசன்

நான் புகுமுக வகுப்பை (P.U.C) திருச்சி நேஷனல் கல்லூரியில் முடித்துவிட்டு, பெரியார் ஈவெரா கல்லூரி  திருச்சியில் இளங்கலை(B.A) தமிழ் இலக்கியம் சேர்ந்தேன். அப்போது CO – EDUCATION கிடையாது. ஆனாலும் கல்லூரியில் பேராசிரியைகள் உண்டு.  அது அரசு கல்லூரி என்பதால் மாணவர்களுக்கு  நல்ல சுதந்திரம். நான் கல்லூரிக்கு முதன் முதலாக நுழைந்தபோது பல பழையகாலத்து கட்டிடங்கள் அங்கொனறும் இங்கொன்றுமாக இருந்தன. அவைகளில் வகுப்பறைகள் அலுவலகங்கள் இருந்தன. புதிதாக கட்டப்பட்ட பிளாக்கில் ஷிப்டு முறையில் வகுப்புகள்.

  

மாணவர் தமிழ்ப் பேரவை:
 

பெரும்பாலும் மாணவர் தலைவர் தேர்தல், மாணவர் தமிழ்ப் பேரவைத் தேர்தல்களில் அனல் பறக்கும். ஆனால் பல கல்லூரிகளில் இப்போது நடக்கும் சாதி மோதல்கள், கட்சி மோதல்கள் போல் அன்று இருந்ததில்லை. தேர்தலுக்குப் பிறகு மாணவர்கள் அவரவர் வேலையை கவனிக்கப் போய் விடுவார்கள். ஒவ்வொரு ஆண்டும் மாணவர் தமிழ்ப் பேரவையின் சார்பாக முத்தமிழ் விழா நடைபெறும். அப்போது விழாவிற்கு அன்றைய தமிழ் அறிஞர்கள், கவிஞர்கள் என்று அழைப்பார்கள்.

கண்ணதாசன் சொற்பொழிவு:

நான் படித்தபோது ஒருமுறை  கவிஞர் கண்ணதாசனை அந்த விழாவிற்கு அழைத்து இருந்தார்கள். (அப்போது அரசியல் ரீதியாக அவரது பேச்சுக்களால் கண்ணதாசனுக்கும் எதிர்ப்பாளர்கள் உண்டு. ஆனாலும் அவர் மீது எல்லோரும் கொண்ட தமிழ்ப் பற்றின் காரணமாக யாரும் பெரிதாக எடுத்துக் கொண்டதில்லை.)  அப்போது திருச்சி பெரியார் ஈவெரா கல்லூரியில் திறந்தவெளி அரங்கம்தான். அவரை பேச அழைத்தார்கள். அவர் மைக்கைப் பிடிப்பதற்கு முன்னர் கூட்டத்தின் கடைசியில் சிறு சலசலப்பு. அங்கிருந்த சிலர் ஓவென்று கத்தினார்கள். அவர்களில் சிலர் கடுமையாக திட்டினார்கள். அப்போதெல்லாம் போலீஸ் பாதுகாப்பெல்லாம் அவ்வளவாக கிடையாது. மாணவர்கள்தான் எல்லோரையும் கட்டுப்படுத்தினார்கள்.

கண்ணதாசன் பேச ஆரம்பித்தார். கையில் எந்தவிதமான குறிப்பு காகிதங்களையும் வைத்துக் கொள்ளவில்லை. மடை திறந்த வெள்ளமென பேச ஆரம்பித்தார். எந்தவிதமான தடுமாற்றமும் இல்லை. அதுவரை சலசலப்பு செய்தவர்கள் கூட மனம் லயிக்கும் வண்ணம் ஒரு இலக்கிய சொற்பொழிவைத் தந்தார். இடையிடையே சில பாடல்களை அருமையாக பாடவும் செய்தார். மாணவர்கள் மட்டுமல்லாது அங்கு இருந்த அனைவருமே மயங்கி ரசித்தனர். கூட்டத்தில் அவ்வளவு அமைதி.

தான் ஒரு பெண்ணை போகும்போதும் வரும்போதும் பார்வையிலேயே விரும்பியதாகவும், அந்த பெண்ணும் அப்படியே பார்வையிலேயே  விரும்பியபோதும் தனது காதல் கைகூடவில்லை என்று வருத்தமாகச் சொல்லிவிட்டு, அவளை நினைத்து தான் எழுதிய  ஒரு பாடலை முழுவதும் பாடினார். அந்த பாடல் … …

என்னை யாரென்று எண்ணி எண்ணி நீ பார்க்கிறாய்
இது யார் பாடும் பாடல் என்று நீ கேட்கிறாய்
நான் அவள் பேரை தினம் பாடும் குயிலல்லவா
என் பாடல் அவள் தந்த மொழி அல்லவா
என்னை யாரென்று எண்ணி எண்ணி நீ பார்க்கிறாய்
இது யார் பாடும் பாடல் என்று நீ கேட்கிறாய்

                                            

                                                        -              ( படம்: பாலும் பழமும்)

இன்னொரு பாடல். இந்தபாடல் உருவாக்கம் பற்றியும் சொன்னார். என்ன சொன்னார் என்று சரியாக நினைவில்லை. ஆனால் பாடம் நினைவுக்கு வருகிறது. இதனையும் மேடையில் பாடினார்.

பார்த்தேன் சிரித்தேன் பக்கத்தில் அழைத்தேன்
அன்று உனைத் தேன் என நான் நினைத்தேன்
அந்த மலைத் தேன் இதுவென மலைத்தேன்
பார்த்தேன் சிரித்தேன் பக்கத்தில் அழைத்தேன்
உனைத் தேன் என நான் நினைத்தேன்
அந்த மலைத் தேன் இதுவென மலைத்தேன்

                      - ( படம் :வீர அபிமன்யு )

அவரது சொற்பொழிவு முடிந்ததும் ஒரே கைதட்டல். மேடையில் ஒருவர் நன்றியுரை சொன்னதைக் கூட கவனிக்காமல் கூட்டம் கலையத் தொடங்கியது.

என்னைக் கவர்ந்த கண்ணதாசன்:

பள்ளி மாணவனாக இருந்த காலத்திலிருந்தே கண்ணதாசன் பாடல்களில் எனக்கும் மற்றவர்களைப் போல் ஒரு ஈர்ப்பு . இதற்கு முக்கிய காரணம், மறக்கமுடியாத இலங்கை வானொலியின் அன்றைய தமிழ் ஒலிபரப்பு. அவர்கள் அடிக்கடி ஒலிபரப்பிய கண்ணதாசன் பாடல்கள் நெஞ்சில் அப்படியே பதிந்தன. 

 தமிழால் தமிழர்களை மயங்க வைத்த, கவிஞர் கண்ணதாசனை அன்றுதான் நேரில் கண்டேன். அன்றுதான் அவருடைய பேச்சைக் கேட்டேன். இன்று கவிஞர் கண்ணதாசன் பிறந்தநாள். ( 24.06.1927)  ” மெல்லிசை மன்னர்” எம் எஸ விஸ்வநாதனுக்கும் இன்று பிறந்தநாள்! அவருக்கு எனது வாழ்த்துக்கள்! 

சில பழைய படங்கள்:

படம்: (மேலே) மதியழகன், எம்.ஜி.ஆர்., அன்பில் தர்மலிங்கம், கண்ணதாசன், கருணாநிதி

படம்: (மேலே) தலைவர் காமராஜர் மற்றும் திரைப்படக் கலைஞர்களுடன் கண்ணதாசன்

படம்: (மேலே) மெல்லிசை மன்னர்கள் விஸ்வநாதன் (நடுவில் இருப்பவர்) ராமமூர்த்தி ஆகியோருடன் கண்ணதாசன்.

( PHOTOS  THANKS TO  “ GOOGLE ” )